Is de Titanic echt gezonken? Een blik op de complottheorieën

Op 15 april 1912, in de vroege uren van de ochtend, kwam de RMS Titanic in aanvaring met een ijsberg. Destijds was het het grootste passagiersschip ter wereld, dat zijn eerste reis maakte van Southampton naar New York. Dit incident vond plaats in de Atlantische Zee en resulteerde in een schipbreuk.

1.496 van de 2.208 mensen aan boord vonden de dood. Het schip ligt inmiddels al meer dan een eeuw op de zeebodem. De prangende vraag blijft: was de Titanic werkelijk het schip dat verging?

Klinkt onwaarschijnlijk, nietwaar? Toch is er een theorie die suggereert dat het schip dat die noodlottige ochtend zonk niet de Titanic was, maar de Olympic. En ja, er is altijd een verklaring te vinden, althans volgens degenen die deze samenzweringstheorie geloven.

Volgens een artikel op de website van het History Channel, dat dit onderwerp behandelt, wordt deze samenzweringstheorie direct gekoppeld aan JP Morgan, die de bouw van beide schepen financierde.

Volgens deze theorie zou Morgan een schip hebben verwisseld, zodat hij een schadevergoeding kon krijgen. Het ongeluk wordt beschouwd als oplichting.

Om deze alternatieve versie van de gebeurtenissen te begrijpen, moeten we teruggaan naar het begin van de 20e eeuw. Op dat moment streden de Britse White Star en de Cunard Steamship Company met elkaar om de bouw van 's werelds grootste passagiersschepen. Aanvankelijk leek Cunard de overhand te hebben, dankzij schepen zoals de Lusitania (afgebeeld) en de Mauretania.

Om de concurrentie te overtreffen werd White Star overgenomen door International Mercantile Marine Co. (IMM), een holdingmaatschappij gefinancierd door JP Morgan. Dit gaf White Star de vrijheid om de drie grootste en meest luxueuze schepen van die tijd te bouwen: de Olympic, Titanic en Britannic.

Zoals benadrukt door Popular Mechanics, werd de Olympic als eerste voltooid. Tegen 1910 was het een wereldwijd fenomeen, en de eerste vier reizen waren in elk opzicht een succes.

Maar toen september 1911 aanbrak, kwam de Olympic tijdens zijn zesde reis in aanvaring met een oorlogsschip, dat te dicht bij het schip werd getrokken door de aanzuiging van de voering.

De Olympic leed aanzienlijke schade, en daarbovenop velde de rechter een ongunstig vonnis, waardoor de kosten voor reparaties bij de scheepswerf van Harland & Wolff niet door de verzekering gedekt konden worden. Dit is het punt waarop de samenzweringstheorieën beginnen.

Volgens deze versie van de gebeurtenissen zou het tweede schip dat werd gebouwd de Olympic zijn, terwijl de originele en beschadigde Olympic zou worden omgedoopt tot de Titanic.

Complottheoretici beweren dat de "Titanic" (eigenlijk de Olympic) vervolgens opzettelijk werd ingezet om te zinken. Dit zodat de relevante verzekeringscompensatie kon worden geïnd (ondanks het tragische verlies van veel passagiers!). Echter, de ijsberg gooide roet in het eten.

Afbeelding:  Willy Stöwer / Publiek domein

Volgens gegevens van historicus Mark Chirnside bedroegen de kosten voor de Titanic 7,5 miljoen dollar, terwijl het schip voor 5 miljoen dollar was verzekerd, zoals bevestigd door de vice-president van IMM, Philip AS Franklin. Maar waarom zou men ervoor kiezen om het schip voor minder dan de werkelijke waarde te verzekeren?

Er bestaat een nog grotere samenzweringstheorie, waarbij wordt gesuggereerd dat JP Morgan wilde dat de Titanic zou zinken omdat al zijn vijanden aan boord waren. Deze vijanden zouden zich verzetten tegen de lancering van de Amerikaanse Federal Reserve, wat tegen de belangen van de financier inging.

Om deze beschuldigingen, die op grote schaal worden verspreid op platforms zoals Reddit, te ondersteunen, bieden complottheoretici natuurlijk een reeks 'bewijsmateriaal' aan waar veel mensen in geloven.

Bijvoorbeeld het feit dat de Titanic vóór zijn eerste reis niet mocht worden onderzocht, uit angst dat zou worden gezien dat het in feite de Olympic was.

Zelfs op bepaalde online fora kun je foto's vinden van de Titanic in aanbouw, vergeleken met afbeeldingen van hetzelfde schip op de dag van zijn eerste reis, waarbij opgemerkt wordt dat bepaalde elementen van moment tot moment verschillen.

Bovendien brachten onderzoekers Steve Hall en Bruce Beveridge in 2012 het boek 'Titanic or Olympic: Which Ship Sank?' uit, waarin ze het aantal patrijspoorten op elk schip als één van hun belangrijkste argumenten gebruikten om de theorie van de schipuitwisseling te ondersteunen.

Echter, deze stheorie wordt door Mark Chirnside in verschillende van zijn boeken weerlegd, waarbij hij gebruikmaakt van verschillende plausibele argumenten. Zo stelt hij bijvoorbeeld: "Het is simpelweg onmogelijk om een schip van een jaar oud te vervangen door een nieuw schip."

De realiteit is dat twee jaar na het ongeluk met de Titanic (of Olympic) IMM failliet ging. Welk schip er ook zonk, we moeten toegeven dat we deze complottheorie niet zagen aankomen.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen